Έπινα και τα ’σπαγα σε μια μπιραρία,
δίχως λόγο έκανα και μια φασαρία,
εγώ ο Στέλιος.
Έριξα τ’ αμάξι μου σε μια τζαμαρία
κι έβγαλα τη νύχτα μου στην αστυνομία,
εγώ ο Στέλιος.

Κι όλ’ αυτά για χάρη σου
κι όλ’ αυτά για σένα,
ψεύτικα που φέρθηκες
κι άδικα σε μένα.

Θόλωσαν τα μάτια μου και τα λογικά μου,
έφυγα απ’ το σπίτι μου κι από τη δουλειά μου,
εγώ ο Στέλιος.
Χάθηκα απ’ τα στέκια μου κι απ’ τα φιλαράκια
και γυρνάω μόνος μου σ’ άγνωστα σοκάκια,
εγώ ο Στέλιος.

Κι όλ’ αυτά για χάρη σου
κι όλ’ αυτά για σένα,
ψεύτικα που φέρθηκες
κι άδικα σε μένα.

Στο πιοτό μου χάνομαι μέσα στα μπαράκια,
νυχτοξημερώνουμαι πάνω στα παγκάκια,
εγώ ο Στέλιος.
Ξέχασα να ντρέπομαι για λογαριασμό μου
κι ούτε πια που νοιάζομαι για τον εαυτό μου,
εγώ ο Στέλιος.

Κι όλ’ αυτά για χάρη σου
κι όλ’ αυτά για σένα,
ψεύτικα που φέρθηκες
κι άδικα σε μένα.