Σούρουπο....
Η σκέψη πάλι σε σένα κολλάει..
Το κορμί πάλι εσένα ζητάει...
Πόθοι κρυφοί τρελαίνουν την ύπαρξή μου...
Σε ψάχνω στα μονοπάτια της στείρας ηδονής..
Ξέρεις;
Δε σβήνει η φλόγα του κορμιού
μονάχα με τη σκέψη..
Σαν θεριό μεγαλώνει και αγριεύει..
Ζητάει κάθε φορά και περισσότερα...
Θέλει πια να νιώσει....
να γευτεί... να αισθανθεί...
Να ταξιδέψει στα μονοπάτια της επαφής..
Να φτάσει στο τέρμα της διαδρομής
και να σπαράξει από κοινή κορύφωση....
Δε σου ζητώ να με καταλάβεις...
Μονάχα να με νιώσεις
εκείνη τη κρυφή σου στιγμή
που καίγεσαι για μένα...