Σιγά κάντε...κοιμούνται...
και βλέπουν όνειρα....
μην τους ξυπνάτε....
Τους χαλάτε την γαλήνη...
και όταν η μορφή τους αλλάξει...
θαμπή η αίσθηση, πίσω από τούλι...
Στην γη των Λαπιθών...
δίπλα στο ποτάμι,
με τσιγάρο και ουίσκι....
Ο ύπνος τους σαγηνεύει....
μα ο χρόνος είναι άλλου...
Τους βρίζω, με βρίζω...
και μεταλλάσσομαι σε ζωο.