Σέρνεται το φίδι υπόγειο,
Κουβαλάει κοσμάκη προς το ισόγειο.
Κι ο καθένας με το δικό του φύλλο,
Δηλαδή εφημερίδα-ψύλλο.
Αντανακλαστικό εξάρτησης μηρυκασμού.
Κοινωνικής γνώμης διαγνώστες.
Αναμασητές τετριμμένων ιδεών,
Εφημερίδων αναγνώστες.

Ποιοι είναι η διαβαστές;
Άνδρες; Γυναίκες; Εχθροί ή φίλοι;
Δίχως πρόσωπα οπτασιαστές,
Τα πρόσωπα – εφημερίδες φύλλα!
Τα οποία φοράει όλοι η χώρα.
Από το κούτελο έως τον αφαλό.
Πέταξέ τα, δεσποινίς! Τώρα!
Θα γεννάς όντα
χωρίς μυαλό.

Φούσκω – «με την αδελφή του ζει»,
Νουν – «σκότωσε πατέρα» –
Φουσκώνουν ματαιότητα πεζή,
Αντλούν τη λέρα.

Απαρατήρητη γι’ αυτούς η εναλλαγή:
Δύση – αυγή.
Του κενού καταναλωτές,
Των εφημερίδων αγοραστές.

Τύπος του τύπου: σακατιλίκι,
Γαζέτα κρατάς: δυσωδία.
Ό,τι στήλη: φρίκη,
Ό,τι παράγραφος: αηδία.

Την Ημέρα Κρίσεως θα παρουσιαστείτε με τι;
Εσείς οι ψευδοπαντογνώστες:
Αρπαχτές του κατιτί,
Εφημερίδων αναγνώστες.

Τεμπέλιαζε! Έκλεβε! Αναμορφωτήριο!
Του τύπου το μίασμα με πεδούκλα.
Του Γουτεμβέργιου το πιεστήριο
Γεννάει και πανούκλα!