Οι στιγμές. Οι αγάπες. Οι στίχοι. Όλα σκοτωμένα.
Όλα μακριά κι όμως τόσο κοντά.
Παιδιά μου και οι φόβοι μιας ζωής που κλείδωσα
μαζί με το παιδί που γέννησα.

Η βροχή σβήνει τη φωτιά.
Ο αέρας σκορπά τη στάχτη.
Η υγρασία ξεβάφει τις μάσκες.
Ο χρόνος δεν μπορεί να μας γυρίσει στο χθες
κι εγώ πιο μόνος κι από νεκρός
ζω για τις αλλαγές
που φέρνει κάθε τόσο η ζωή.