Άπλωσε τα λαβωμένα σου φτερά,
να σεργιανίσεις στα νερά της θάλασσας:
Μια ήρεμα, μια τρικυμιώδη.

Τα καλύτερά σου χρόνια τα έζησες,
γερασμένη καρδιά.
Δεν ελπίζεις τίποτα πια.
Ούτε το άσπρο μαντίλι σε συγκινεί:
Ανακωχή στον πόλεμο με το θάνατο.