Μην το θαρρείς πως θα με δέσεις
μένω γιατί απλώς μ’ αρέσεις
και γιατί μπόσικος εστάθηκα
και σε αγάπησα και χάθηκα.

Πως με κατάντησε ο έρως
να ‘μαι τ’ αδύναμο το μέρος
βλέπεις δεν ντρέπομαι να σου το ειπώ
ότι εγώ είμαι υπό.

Μ’ έχεις τρελάνει με τα νάζια σου
Ελενάκι μου, Ελενάκι μου.
Με τα δυο μάτια τα γαλάζια σου
Ελενάκι μου, Ελενάκι μου.

Κι αν μ’ έχει πάρει το ποτάμι
εσένα δε σε νοιάζει δράμι
κι όλο με σφάζεις με τα νάζια σου
Ελενάκι μου, Ελενάκι μου.

Άκου μικρούλα μου γαλιάντρα
δεν πάει, ξέρε το, στον άντρα
ν’ αποτραβιέται σε μιαν άκρια
μ’ αναστενάγματα και δάκρυα.

Όμως ειλικρινά στο λέω
κάποτε μου ‘ρχεται να κλαίω
κι από τον έρωτα τον δυνατό
σκληρός να είμαι αδύνατος.

Μ’ έχεις τρελάνει με τα νάζια σου
Ελενάκι μου, Ελενάκι μου.
Με τα δυο μάτια τα γαλάζια σου
Ελενάκι μου, Ελενάκι μου.

Κι αν μ’ έχει πάρει το ποτάμι
εσένα δε σε νοιάζει δράμι
κι όλο με σφάζεις με τα νάζια σου
Ελενάκι μου, Ελενάκι μου.