Σ’ ένα δωμάτιο αδειανό
έχω κρυμμένες τις ευχές μου
κι σαν παιδί σ’ αναζητώ
σε κάποιες ενοχές μου.

Μ’ ένα τραγούδι προσπαθώ
να δω τον κόσμο σαν εσένα
μες στη βροχή να περπατώ
σε όνειρα θλιμμένα.

Όσο κι αν έχω πληγωθεί
δεν είναι πιο βαθειά πληγή.
Όσο κι αν έχω πληγωθεί
απ’ το δικό σου ψέμα

Γύρνα το χρόνο για να γίνει
ξανά ο κόσμος μια γιορτή.
Γύρνα το χρόνο κι έλα δως μου
ξανά το πρώτο μας φιλί.

Σ΄ ένα δωμάτιο αδειανό
σε νιώθω φως μου στο σκοτάδι
και μέσα απ‘ τ’ όνειρο μεθώ
ξανά μ’ ένα σου χάδι.

Σαν μια λάμψη μαγική
στον ουρανό, στη γη στ’ αστέρια
μοιάζει η καρδιά μου σαν βρεθεί
ξανά στα δυο σου χέρια.

Όσο κι αν έχω πληγωθεί
δεν είναι πιο βαθειά πληγή.
Όσο κι αν έχω πληγωθεί
απ’ το δικό σου ψέμα

Γύρνα το χρόνο για να γίνει
ξανά ο κόσμος μια γιορτή.
Γύρνα το χρόνο κι έλα δως μου
ξανά το πρώτο μας φιλί.

Ξανά ο κόσμος μια γιορτή.