Δεν με πιστεύει πια παράθυρο στα φώτα,
δεν μου ανήκει πια και λέει με μισεί.
Δεν με πιστεύει πια κυλούν τα δάκρυα μου
το μέλλον μου αβέβαιο και σκοτεινό.

Κλείσε τα ματάκια σου
και σκέψου παραμύθια,
κράτησε μες στο όνειρο
και μια γωνιά για μένα.

Η τελευταία ανάσα μου
θα είναι τ’ όνομα σου,
καλό ταξίδι, να προσέχεις,
καληνύχτα.

Ξυπνάω μες στον ύπνο μου λουσμένος στον ιδρώτα
αμήχανη η νύχτα σαν πάντα σιωπηλή.
Είναι κενά τα όνειρα και γίνονται εφιάλτες
τρελός μέσα στα βράδια μου λείπεις κι εσύ.

Κλείσε τα ματάκια σου
και σκέψου παραμύθια,
κράτησε μες στο όνειρο
και μια γωνιά για μένα.

Η τελευταία ανάσα μου
θα είναι τ’ όνομα σου,
καλό ταξίδι, να προσέχεις,
καληνύχτα.