Ήσουνα ωκεανός
κι εγώ ήμουνα νησί
ή μια πέτρα στο βυθό σου
τώρα είμαι αδειανός
περιφέρομαι μαζί
με κομήτες και με ύλη αστρική
σου φωνάζω μα δε μ’ ακούς
στο κενό δεν ταξιδεύει η φωνή μου
Σ’ αστερισμούς και σε πλανήτες μακρινούς
με στείλανε χιλιάδες χρόνια πριν
για να καώ μέσα στη γαλαξιακή μου φωτιά
εξορισμένος και νεκρός
μακριά σου
Θέλω να γεννηθώ ξανά
μόνο για να σε δω
να γελάς ή να κλαις
κάτω από ένα μεγάλο δέντρο
σ'έναν πράσινο λόφο
για μια ώρα ή έστω για ένα λεπτό

Επιστρέφω στη γη
ελπίζω να είσαι εκεί
Επιστρέφω στη γη
εξορισμένος και νεκρός
γεννιέμαι ξανά
Επιστρέφω στη γη
ελπίζω να σε δω εκεί
κάτω από ένα μεγάλο δέντρο
σ'έναν πράσινο λόφο
να γελάς ή να κλαις.