Του `60 τα ξυπόλυτα παιδιά
πολιτικοποιηθήκαμε.
Τρέχαμε στους δρόμους
και μας κυνηγούσε η εξουσία
Σαν
το παιγνίδι
"κλέφτες με αστυνόμους."
Μα δεν ήταν παιγνίδι αλλά
της ζωής αποκαΐδι.
Φωνάξαμε πολύ και βράχνιασε
η φωνή.
"Για την προίκα στην παιδεία
και όχι στην Σοφία."
Το 15% να πάει στα σχολειά
για τα παιδιά τα δύστυχα.
που ήταν αναλφάβητα.
Οι πατεράδες τους
έτρεχαν "σκλάβοι"
στην ηττημένη του
πολέμου Γερμανία.
Τι μαύρη κι αυτή, τι φριχτή
κωμωδία.
Παιδιά του 60 και εκδρομείς
Εμείς οι ανυπόταχτοι.
Πέταξε η ψυχή μας στην
Αμερική την ιμπεριαλιστική
Μαζί με τα κινήματα.
Για των ιμπεριαλιστών τα κρίματα.
Ενάντια στον "βρώμικο
πόλεμο του Βιετνάμ."
Παλέψαμε μαζί
και κάναμε πορείες
με τον πάστορα
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.
Και τους "μαύρους πάνθηρες."
Για την αναγνώριση
δικαιωμάτων τους.
Και ψυχικών τραυμάτων τους.
Παντού η ψυχή μας έλπιζε
και τους αγωνιστές συνέτρεχε.
Πήγε και στο Παρίσι τον Μάη
του 68, μαζί, στων φοιτητών
τον ξεσηκωμό.
Που έγραψε ιστορία
στην "γηραιά κυρία".