Μου φεύγεις, πάλι μου φεύγεις.
Πάλι μου κλείνεις δυνατά την ίδια πόρτα.
Κανονικά θα πρέπει πίσω σου να τρέξω,
όμως εγώ δε θα `μαι τώρα όπως πρώτα.
Θα σε μισώ μ’ όλο τον πόνο που υποφέρω,
με το θυμό, μ’ όλο το πάθος που χωράω.
Θα σε μισώ τόσο πολύ που να μην ξέρω,
αν σε μισώ ή αν ακόμα σ’ αγαπάω.
Μου φεύγεις, πάλι μου φεύγεις.
Εσύ μονάχος πάντα χώριζες ψυχή μου
και πίσω κοίταζες κρυφά να δεις αν κλαίω.
Πόσες φορές μου `χεις ληστέψει την ζωή μου.