Κάθεται το καντήλι με τα χριστουγεννιάτικα κεριά
στα κίτρινα και μωβ μωσαϊκά,
μαζί με τα βασιλικά ξεροκλάδια των Αντικυθήρων
Εκείνα τα λουλουδάκια που έχω στο μπάνιο
απ’ το 2000 περίπου
Τότε θυμήθηκα τις βουτιές με τη Ζωή
στη σπηλιά των ελεών,
και μια γυναίκα στην παρέα
που δεν ήθελε να βουτήξει.
Γελούσαμε τότε με τα παιδιά
Ήταν μάγισσα, λέγαμε,
Αβούτηχτος βούδας-
σημείο πετάλων κι αραχνών!
Όταν καθόταν,
εξατμίζονταν οι συλφίδες των νερών
απ’ τη μία πλευρά της βάρκας
Η γυναικούλα που δεν παραδεχόμασταν
πως ήταν ικανή να φτάσει ως τα βάθη μας
Η μεγάλη της έφηβης
που απόψε να τη πάλι!, μούσκεψε τον καναπέ
με τα νερά στην πλάτη.