"Θα στείλω κατακλυσμό. Φτιάξε κιβωτό",
είπε ο Θεός στον Νώε, εκείνο το γλυκό πρωινό.
Κι ο δούλος ο πιστός, από εκείνη την ημέρα
δούλευε χρόνια και χρονάκια εκεί πέρα.
Όλοι τον περιγελούσαν κάτω από τον καθάριο ουρανό,
μ’ αυτός ήταν κουφός στον εμπαιγμό.
Σαν τέλειωσε, περίμενε, ήσυχα και ταπεινά,
ν’ ανοίξει ο ουρανός, να πνίξει τα βουνά.
Έτσι και `γω μαζεύω τα αποκαΐδια
της σφαγμένης μου πατρίδας,
της γλυκιάς μου Μικρασίας.
Ό,τι μπορώ.
Αναμνήσεις, ιστορίες, τραγούδια και χορό.
Φτιάχνω κιβωτό. Περιμένω τον κατακλυσμό,
που θα με φέρει πάλι πίσω, στα μέρη π’ αγαπώ.