Πιο τρυφερά κοιμήθηκε στο χλοϊσμένο δάσος:
Ώρα που το νωπό κελάδημα σα χρώμα
μας ξαλαφρώνει την καρδιά που ξέγειρε σαν κλώνος.

Δάσος που δεν το μόλυνε ο θόρυβος, η πόλη.
Ο ήλιος βρίσκει ανάπαυση, ο ποιητής, η χλόη.