Είχε αρκετά χρόνια να εμφανιστεί
με νέο έργο στον εκδοτικό κόσμο.
Τα βιβλία, φίλων και γνωστών,
που δημοσιεύονταν κάθε τόσο,
ήταν γι’ αυτόν μέγγενη ζήλειας,
ξέσπασμα κακίας και μίσους.

Δεν έχανε ευκαιρία να δυσφημίζει τη γραφή τους,
και, όταν κάποιος κριτικός εξέφραζε
σε καθιερωμένη στήλη κυριακάτικης εφημερίδας
θετικές απόψεις για το έργο,
δεν σταματούσε ποτέ να στηλιτεύει σε συζητήσεις,
πως το όλο εγχείρημα ήταν αποτυχημένο,
η τέχνη του εντελώς λειψή
και το βιβλίο κενό περιεχομένου.

Για την ποιητική συλλογή του καλύτερού του φίλου,
για την οποία ο ίδιος διέδιδε ως μέτρια κι απαράδεκτη,
οι στίχοι κακοί και το όλο επιχείρημα άστοχο,
ήταν αυτός που την παρουσίασε πρώτος
σε γνωστό βιβλιοπωλείο της πρωτεύουσας,
αυτός που έσπευσε να φωτογραφηθεί
μαζί με γνωστούς λογοτέχνες
και πολιτικούς άρχοντες.