Μες στο δωμάτιο τον ήχο ψάχνω της φωνής σου
της ερημιάς μου να σπάσω την σιωπή
τα μάτια κλείνω και ακούω την αναπνοή σου.
Θύμωσε η νύχτα που σκέφτομαι μονάχα εσένα
και σκοτεινιάζει απόψε πιο νωρίς
παντού σε ψάχνουν τα μάτια μου τα δακρυσμένα.

Πόσο θα `θελα να σε έχω ξεχάσει
πόσο θα `θελα να μη σ’ αγαπώ
μα η καρδιά μου που κοντεύει να σπάσει
σαν τρελή σε θέλει εδώ.
Πόσο θα `θελα να νιώσεις τον πόνο
που με έκανες να νιώσω κι εγώ
να πληρώσεις που με άφησες μόνο
πόσο θα `θελα να σε εκδικηθώ, να σε εκδικηθώ.

Σε ποιον καθρέφτη να ψάξω τώρα τη μορφή σου
στερεύει ο χρόνος δεν έχω αντοχές
σου `λεγα πάντα απ’ την αγάπη μου κρατήσου.

Πόσο θα `θελα να σε έχω ξεχάσει
πόσο θα `θελα να μη σ’ αγαπώ
μα η καρδιά μου που κοντεύει να σπάσει
σαν τρελή σε θέλει εδώ.
Πόσο θα `θελα να νιώσεις τον πόνο
που με έκανες να νιώσω κι εγώ
να πληρώσεις που με άφησες μόνο
πόσο θα `θελα να σε εκδικηθώ.