Πεθαίνουν ποτέ τα αστέρια;
Φταίει ίσως που σχεδόν ασπρίσαν τα μαλλιά σου
Μα εγώ θα πάρω μόνο δύο φέτες της φθοράς σου
Ίσα που να τις βάλω μέσα στο ποίημα.
Η μαγιά μου για την αναδιάρθρωση του κόσμου
Λίγη φθορά για γούρι.
‘Ετσι για να’ μαι περήφανη που παντρεύτητα το χάος,
αλλά δεν αφανίστηκα άπ’ αυτό, ωστόσο.
'Ησύχασε…μια απλή γρίπη είναι μόνο, μωρό μου, `είπες.