Βαδίζοντας σε σιδερένιες οπλές
τα πόδια του αλόγου
χαράζουν τους δρόμους του ονείρου.
Το σκοτάδι υπερβαίνει τη μοίρα του
να πονά καταπίνοντας τις ρίζες των χρωμάτων .
Μεταλάσσεται σε φως
διαπερνώντας τις χαραμάδες των φυλακών του.
Προσπερνώντας την άρνηση
ανοίγεται σε νέες προοπτικές,
να ερωτεύεται μορφές,
να ταξιδεύει με ύψιστη ταχύτητα
ανασταίνοντας τους ανθούς των χρωμάτων,
να καθαγιάζει την ουσία των πραγμάτων
μετουσιωμένο
καινούριο φως
γεννημένο απ’ την καρδιά μιας νύχτας
που τόλμησε να ονειρευτεί.