Πρόσεξες την λύπη
στην λάμψη των ματιών μου;
Αυτή την αόρατη πίκρα
στην άκρη του χαμογέλου;
Πόσο καλά με κοίταξες
όταν μου ψιθύρισες
"υπέροχη φωτογραφία";
Γιατί δεν είδες
τον πόνο
στο σούφρωμα των φρυδιών μου;
Σε ξεγέλασε ο ήλιος
που με τύφλωνε;
Η εγώ,
που πέτρωσα την καρδιά μου
για να μη σπάσει
από τον πόνο της
απουσίας σου;