Κάθε βράδυ ξενυχτώ ως το πρωί, αμάν, αμάν,
μέσ’ στα μπαρ και στις ταβέρνες
και τα πίνω κάθε βράδυ, γίνουμαι στουπί.

Κι όταν πια γλυκοχαράζει η αυγή, αμάν, αμάν,
μπαίνω μέσα στο αμάξι,
τράβα ίσια σοφεράκι, να με πας στη Χαραυγή,
πάλι απ’ την αρχή, πάρ’ τα καφετζή, φέρε μας κρασί.

Φέρτε μου, για να χορέψω, τα βιολιά, αμάν, αμάν,
παίξτε μου το ζεϊμπεκάκι,
για να σπάσω νταλγκαδάκι, αχ, στον ψεύτικο ντουνιά.

Κάθε βράδυ είναι τούτη η ζωή, αμάν, αμάν,
να μεθώ μέσα στις μπύρες,
όλο με τις ζωντοχήρες να γλεντώ ως το πρωί
κι έτσι μια χαρά, ξενυχτώ γερά, γίνουμαι στουπί.