Δεν έχει όνομα
Δεν έχει τόπο
Και ημερομηνία γεννήσεως
Δεν έχει επώνυμο
Πες τη όπως θες!
Δε χρήζει αυτό παρεξηγήσεως

Τα δάκτυλά της
Δεν έχουν ίχνη
Δεν έχουν ίχνη, κι αποτυπώματα
Τ’ αποτυπώματα
Έχουν σβηστεί
Τόσο που ακούμπησαν, σε ξένα σώματα

Δεν έχει σπίτι/Μόνο μια βέσπα
Μόνο μια βέσπα /που έχει χει παλιώσει
Μεσ’ την βαλίτσα της/καλά φυλαγμένα
Όλα «τα θέλω» της/Εχει διπλώσει

Δεν έχει σπίτι /Μόνο μια βέσπα
Μόνο μια βέσπα /που έχει σκουριάσει
Κι όμως μαζί της /Ξέρει πως μέχρι
Μέχρι τα σύννεφα/Μπορεί να φτάσει

Φοράει πάντα
Νύχτα και μέρα
Nύχτα και μέρα
Μαύρα γυαλιά
Κανείς δεν ξέρει
Kι ούτε θα μάθει
Μάτια έχει πράσινα?
Η καστανά?

Δεν έχει χώρα
Και εθνικότητα
Δε φυλακίζεται
Είναι αέρας
Δεν έχει γένος
Και υπηκοότητα
Γλυκά σκορπίζεται
στο φως της μέρα