Πες μου, λοιπόν τι μας έμεινε
το παρελθόν τι ν’ απέγινε.
Κοίτα το φως, φως μου κοίτα το φως
το `κρυψε πια ο καπνός.

Πες μου γι’ αυτά που μοιράσαμε
σε μια αγκαλιά που τη σπάσαμε.
Κι ας τη ζωή φως μου, ας τη ζωή
να μη μας θέλει μαζί.

Πες μου πια ποια θηλιά
τώρα θα μας δένει απ’ τον έρωτα ξυστά.
Πες μου πια ποια φιλιά
τώρα θα κυλάνε απ’ τα μάτια στην καρδιά.
Τόσα όνειρα τόσα χρώματα
μα η καρδιά το φως που σβήνει ξεχνά.

Πες μου στ’ αυτί ένα ψέμα σου,
ένα φιλί, ένα βλέμμα σου.
Κι ίσως ν’ αρκεί φως μου, ίσως ν’ αρκεί
που’ χουμε υπάρξει μαζί.

Πες μου πια ποια θηλιά
τώρα θα μας δένει απ’ τον έρωτα ξυστά.
Πες μου πια ποια φιλιά
τώρα θα κυλάνε απ’ τα μάτια στην καρδιά.
Τόσα όνειρα τόσα χρώματα
μα η καρδιά το φως που σβήνει ξεχνά.