Κάποιος μιλάει δυνατά, στιγμή δεν κλείνει στόμα.
Οι λέξεις βγαίνουν σαν ριπές και πέφτουνε οι συλλαβές, σαν κάλυκες στο χώμα.

Ο τρελός με το καπέλο που ξυπόλητος γυρίζει,
αφουγκράζεται το μέλλον και το νου μου ακονίζει.

Κάποιος μιλάει δυνατά μ’ ανάσα μεθυσμένη.
Γυρνάει στους δρόμους σαν τρελός, μα είναι κόντρα ο καιρός κι η πόλη κοιμισμένη.