Θα σας πω μια ιστορία που `γινε χρόνια πριν πολλά
για μια φιλία δυνατή σ’ άλλη χώρα, σ’ άλλη γη.
Γνωριστήκαμε μια μέρα κι η χημεία εμφανής,
από τότε ήμασταν φίλοι, δε μας χώριζε κανείς.

Μες την παρέα την παλιά είχα ένα φίλο,
άλλοι τον `λεγαν Λαζαρή και άλλοι Χρίστο.
Για την παρέα την παλιά, το λέω ευθέως,
θα `ναι αθάνατος, περήφανος κι ωραίος.

Τη δική μας ιστορία οι δυο μας γράφαμε μαζί,
σαν τους Δάμων και Φιντία, μια φιλία δυνατή.
Σαν αετός είχες πετάξει κάποιου Ιούλη το πρωί
και μας άφησες μονάχους, σ’ είχαν κλέψει οι ουρανοί.

Με την παρέα την παλιά θα τραγουδάμε
και στη σκέψη σου τους φίλους θα κερνάμε.
Με την παρέα την παλιά όπου γλεντάμε
για το χατίρι σου εμείς τα πιάτα θα τα σπάμε.
Θα σας πω μια ιστορία που `γινε χρόνια πριν πολλά
για μια φιλία δυνατή σ’ άλλη χώρα, σ’ άλλη γη.