Δεν σε πιστεύω πια,
μ’ απογοήτευσες
εγώ σου φέρθηκα σωστά
κι εσύ με πλήγωσες.

Θυμάμαι που ‘χες πει
Soti, σου τ’ ορκίζομαι ότι
για σένα ζω,
Soti, σου τ’ ορκίζομαι σ’ ότι
έχω ιερό,
μα το ξέχασες και μ’ άφησες
μονάχο να ζω.

Με ισοπέδωσες, μ’ έκανες χώμα
είμαι συνέχεια κομμάτια, είμαι λιώμα.
Με πέθανες, με πέθανες, με πέθανες, με πέθανες.

Δεν σε πιστεύω πια
όσο κι αν προσπαθώ
μου είναι αδύνατον, αδύνατον,
αδύνατον να το καταπιώ.

Θυμάμαι που ‘χες πει
Soti, σου τ’ ορκίζομαι ότι
για σένα ζω,
Soti, σου τ’ ορκίζομαι σ’ ότι
έχω ιερό,
μα το ξέχασες και μ’ άφησες
μονάχο να ζω.

Με ισοπέδωσες, μ’ έκανες χώμα
είμαι συνέχεια κομμάτια, είμαι λιώμα.
Με πέθανες, με πέθανες, με πέθανες, με πέθανες.