Το τασάκι γέμισε αποτσίγαρα
άδειασα το δεύτερο μπουκάλι,
φυλακή η καρδιά μου
μες στα σίδερα που μ’ έχει βάλει

Έκαψαν τα δάκρυα τα μάτια μου
τρέμει σαν το φύλλο το κορμί μου,
συντροφιά κι απόψε έχω τα χάπια μου
αφού δεν είσαι πια μαζί μου.

Και κάθε νύχτα του Σαββάτου
μοιάζει με γύρο του θανάτου,
κανείς δεν με καταλαβαίνει που πονάω.

Και λίγο πριν να ξημερώσει
η μοναξιά μ’ έχει σκοτώσει,
χωρίς εσένα τώρα πες μου που να πάω.

Το τασάκι γέμισε αποτσίγαρα
έβαλα φωτιά στα όνειρα μου,
στην υγειά σου πίνω πάλι σήμερα,
στη μοναξιά μου.

Όλα γύρω ξένα κι αδιάφορα
δίχως τη δική σου παρουσία,
να ξέρεις πως σ’ αγάπησα παράφορα
όμως εσύ πια δεν μου δίνεις σημασία.

Και κάθε νύχτα του Σαββάτου
μοιάζει με γύρο του θανάτου,
κανείς δεν με καταλαβαίνει που πονάω.

Και λίγο πριν να ξημερώσει
η μοναξιά μ’ έχει σκοτώσει,
χωρίς εσένα τώρα πες μου που να πάω.