| |
Του πόθου τα αγάθια
Εγώ δεν τα φοβάμαι
Και αν με ματώσουνε βαθιά
Τα βγεί γλυκό κρασί και οχι αίμα
Με αυτό το κρασί θα σε μεθύσω
Και με τα μάτια μου θα σε περιπλανήσω
Σε ενα κόσμο μακρινό
Που δεν το ξέρει ούτε ο Θεός
Εφτάψυχη αγάπη θα σου δώσω
Και σαν θρησκία εγώ θα σε λατρέψω
Το νόημα της ζωής θα σου το αποκαλήψω
Και με ευτηχία εγω θα σε στολήσω
Του ονείρου τα μυστηκά
Εμένα πια δεν με τρομάζουν
Και όσο είσαι μέσα σε αυτά
Ελπίδες θα υπάρχουν
Το φιλιμά σου, αθανασία
Η αγκαλιά σου, οπτασία
Αιχμάλωτη να με έχουν τα φιλία σου
Φυλακισμένη μες στην αγκαλιά σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
