| |
| | Don Giovanni-παραλειπόμενα 2 |  | | | το παρασκήνιο της σύνθεσης της όπερας | | |
• Ο Μότσαρτ στη Βιέννη ήταν ολοκληρωτικά αφοσιωμένος στη σύνθεση της όπερας, η οποία προχωρούσε γοργά . Το Μάρτιο έλαβε δυσάρεστα νέα από τη γενέτειρά του: Ο πατέρας του , [B]Λεοπόλδος Μότσαρτ[/B], ήταν βαριά άρρωστος από χρόνιους ρευματισμούς και. τον φρόντιζε η αδερφή του συνθέτη ,[B]Νάννερλ.[/B] .Ο Μότσαρτ απασχολημένος με τη σύνθεση της όπερας δεν είχε καιρό να επισκεφτεί τον άρρωστο πατέρα του στο [B]Ζάλτσμπουργκ[/B]. Επιπλέον η γυναίκα του [B]Κονστάντσε[/B] περνούσε μια δύσκολη εγκυμοσύνη.
*** Στην αλληλογραφία του προς τον πατέρα του , ο Μότσαρτ κάνει λόγο για τον θάνατο ως "τον καλύτερο και πιστότερο φίλο της ανθρωπότητας" (εμπνεόμενος από τη διδάγματα της φιλοσοφίας του ελευθεροτεκτονισμού.
• Στο τέλος Απριλίου του 1787 ο Βόλφγκανγκ αναγκάστηκε λόγω οικονομικής στενότητας να εγκαταλείψει το πολυτελέστατο διαμέρισμα στη Σουλεστράσσε και εγκαταστάθηκε σε ένα μικρότερο και λιγότερο άνετο στη Λαντστράσσε. Εκείνη την περίοδο δέχτηκε την επίσκεψη ενός δεκαεπτάχρονου μουσικού από την αυλή του πρίγκηπα-εκλέκτορα της Κολωνίας : ήταν ο [B]Λούντβιχ βαν Μπετόβεν[/B]. Ο νεαρός συνθέτης είχε έρθει να μαθητεύσει κοντά στο Μότσαρτ και έμεινε στη Βιέννη δύο εβδομάδες. Αναγκάστηκε να αποχωρήσει λόγω ασθένειας της μητέρας του. Ο Μότσαρτ ακούγοντας τον να παίζει δήλωσε: «[I]Τον βλέπετε αυτόν τον νεαρό ; Θα ‘ρθει μια μέρα που όλος ο κόσμος θα μιλάει γι αυτόν.[/I]»
• Τελικά ο Λεοπόλδος πέθανε στα τέλη Μαΐου του 1787.Το φοβερό νέο τσάκισε τον Βόλφγκανγκ και οι τύψεις τον κατέκλυσαν: ο Λεοπόλδος που είχε υπάρξει ο πρώτος του δάσκαλος στη μουσική και είχε αφιερώσει τη ζωή του για να προβάλλει το ταλέντο του γιου του ,είχε πεθάνει , χωρίς να του ανταποδώσει τίποτα από αυτά , και χωρίς να είναι στο πλευρό του τις τελευταίες του στιγμές. ΄Ήδη το πνεύμα του ήταν φορτισμένο από τις φιλοσοφικές συζητήσεις περί θανάτου που έκανε με τους αδελφούς τέκτονες της στοάς του ( ο Μότσαρτ ήταν μέλος της τεκτονικής [I]Στοάς της Αγαθοεργίας[/I]). Σύμφωνα με ορισμένους σχολιαστές η βαριά σκιά του θανάτου του Λεοπόλδου Μότσαρτ άφησε τα ίχνη της σε όλη την παρτιτούρα, και ειδικά στη μουσική που συνοδεύει τη μορφή του Διοικητή στη 2η πράξη όταν από τον κάτω κόσμο μοιάζει να καλεί το γιο του.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση. | | | |
|
χρηστος καραμανος
05-05-2009 @ 15:22 | • Τελικά ο Λεοπόλδος πέθανε στα τέλη Μαΐου του 1787.Το φοβερό νέο τσάκισε τον Βόλφγκανγκ και οι τύψεις τον κατέκλυσαν: ο Λεοπόλδος που είχε υπάρξει ο πρώτος του δάσκαλος στη μουσική και είχε αφιερώσει τη ζωή του για να προβάλλει το ταλέντο του γιου του ,είχε πεθάνει , χωρίς να του ανταποδώσει τίποτα από αυτά , και χωρίς να είναι στο πλευρό του τις τελευταίες του στιγμές. ΄Ήδη το πνεύμα του ήταν φορτισμένο από τις φιλοσοφικές συζητήσεις περί θανάτου που έκανε με τους αδελφούς τέκτονες της στοάς του ( ο Μότσαρτ ήταν μέλος της τεκτονικής Στοάς της Αγαθοεργίας). Σύμφωνα με ορισμένους σχολιαστές η βαριά σκιά του θανάτου του Λεοπόλδου Μότσαρτ άφησε τα ίχνη της σε όλη την παρτιτούρα, και ειδικά στη μουσική που συνοδεύει τη μορφή του Διοικητή στη 2η πράξη όταν από τον κάτω κόσμο μοιάζει να καλεί το γιο του.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑΥΡΟ!!! | | Liran
25-02-2015 @ 20:02 | "Τέχνη σημαίνει να ξεπληρώνεις τα Δάνεια της ζωής
καταβάλλοντας ως "τόκο" ακόμη και τους Ανθρώπους σου..
Ξέρεις, Εκείνους που σε έμαθαν να Βαδίζεις
και να Αντέχεις τα Μονοπάτια κάθε Θανάτου" Λυράν..
Τι άλλο να πω, παρά ετούτο:
Σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για Όσα μας κέρασες..
| | daponte
26-02-2015 @ 10:01 | Χαίρομαι που σας αρέσει το κέρασμά μου !
::xmas.:: | | daponte
26-02-2015 @ 19:26 | http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=100459 | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
