| |
Βγαίνει ο ήλιος το πρωή
Καινούρια ημέρα και η ζωή
Τα χρώματα αλάζει
Και εγώ της δείνω τη ψυχή
Με κάθε μου αναπνοή
Γουλιά, γουλιά μεχρι να βγεί
Κοιτάζοντας στο τοίχο το ρολόι
Βλέπω του χρόνου τη ροή
Μα εμένα αυτο δεν με τρομάζει
Απο τη δύση σε ανατολή
Θα ειμαι ενα μυκρό πουλι
Που ολο κατι αναζητει...Καλημέρα ο ήλιος σαν μου πει
στο φως του κάνω μια ευχή
να φωτίσει την μέρα σαν γιορτή
Ελπίδας φορώ διάπλατα φτερά
τον ουρανό κοιτώ ψηλά
και νιώθω όμορφα καλά
Κλείνω τα μάτια και πετώ
σαν το αγέρι και τον αετό
σμιλεύω τ’ αύριο και προχωρώ
Στο κύμα της ζωής κωπηλατώ
δεν φοβάμαι τον κακό καιρό
ξέρω , τη στεριά μου θα τη βρω
Ψιθυρίζω και μιλώ τραγουδιστά
στη ζωή χαμογελώ γλυκά
και τους φόβους διώχνω με αυτά
Helene52 |
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
