| |
Ο ηλιος επεσε, κρυφτηκαν τα πουλια
της πολιτειας τα ψευτικα αναψανε τα φωτα
μια σαν κι αυτή εσαλπαρες βραδια
Σειρηνες σαν σου μαγεψαν με ασματα τα ωτα
Ειδες πολλα και θαυμασες στον κοσμο ξακουστα
το ματι σου εχορτασε απ την ομορφια της πλασης
κι ακομα δεν μετανιωσες που ετσι ξαφνικα
μια σαν και τουτη ωρα τη ζωη σου πηγες να χαλασεις
Της Βαρκελωνης σε υποδεχθηκαν τα λαμπερα φαναρια
της Λισαβωνας τα γλυκα σε μεθυσαν κρασια
τον εαυτο σου ολον πονταρες σε μια παρτιδα ζαρια
κι οι ιθαγενεις σου περασαν του φοβου τη θηλια
Στης γνωσης τον ωκεανο επεσες και κολυμπησες
περιπλανηθηκες για παραπανω από μισο αιωνα
καταλαβες κι ετσι σοφος εσιγησες
πως δοκιμασες μοναχα μια σταγονα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
