Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το παράσιτο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το παράσιτο
 ίσως να μην σας αρέσει αισθητικά, αλλά η αλήθεια είναι πεζή δυστυχώς...
 
Πως να ξεχάσεις μια ζωή
παράσιτο, αντάρτης
δεν χώρεσες στις αγκαλιές
στα λόγια της αγάπης

οι κλίκες ομοιόμορφες
κι οι κολακείες στο στόμα
μόνο εσύ ήσουν χωριστά
και έτσι είσαι τώρα ακόμα

Ήσουνα πάντα η χοντρή
το μπάζο του σχολείου
η εξυπνάκιας κάτοχος
του απουσιολογίου

Που ερωτευόταν άπιαστα
που σκάρωνε στιχάκια
στα πάρτυ έπιανε καναπέ
χωρίς μπλουζ και φλερτάκια

Πάντα τα λόγια μάζευες
μ'υπομονή στα αυτιά σου
και δεν απάντησες ποτέ
έσφιγγες τη γροθιά σου

Μόνο ξεσπούσες στο χαρτί
στο πιάνο, στην κιθάρα
τραγουδιστά να τους τα πεις
κι έγινες "η ψωνάρα"

Ονειρευόσουν την σκηνή
σαν τον παραδεισό σου
μα δεν χωρούσες ούτε εκεί
δεν είχες γκρουπ δικό σου

Έψαχνες κάτι να αγαπάς
να το βάλεις για στόχο
να νιώσεις λίγο πως πετάς
να αναφωνήσεις "το χω!"

Μα μαραθήκαν τα όνειρα
νωρίς σε βρήκε η θλίψη
και το άστρο πριν να γεννηθεί
είχε κι όλας εκλείψει

Έμεινες λίγα να ζητάς
κάποιον να σε κοιτάξει
χωρίς στα μάτια του να δεις
πως θέλει να σ 'αλλάξει

Και δεν σε βρήκε ούτε αυτός
ο τελευταίος στόχος
κι έγινε το τραγούδι σου
επιθανάτιος ρόγχος

Βαριά ποτά και μουσικές
μια μέθη δίχως τέλος
δυό μάτια μπλε στα όνειρα
στο στήθος ένα βέλος

Κι όλο έλεγες η άλλη χρονιά
θα έρθει χελιδόνι
να φέρει νέα χαρμόσυνα
να λιώσει όλο το χιόνι

Μα κάθε τι που ήλπιζες
βγήκε στραβό και σκάρτο
οι άνθρωποι ίδιοι παρέμειναν
κι εσύ στον ίδιο πάτο

Ίδια μείναν τα λόγια τους
ολόιδιες οι απορρίψεις
στο έργο μια φτηνής ζωής
χιλιάδες επαναλήψεις










 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν είχε έστω και μια πρόβα η ζωή μας, τότε μπορεί και να την παίζαμε ωραία...
 
ΣΟΥΡΜΠΙΤΣΑ
06-05-2009 @ 13:23
Βαριά ποτά και μουσικές
μια μέθη δίχως τέλος
δυό μάτια μπλε στα όνειρα
στο στήθος ένα βέλος
...........................................
den xerw gia ta ypoloipa...alla aytin tin alitheia tin xerw! ::yes.::
Αθηνά
06-05-2009 @ 13:38
σίγουρα λάθος στα δικά σου μάτια, σίγουρα αν όχι σωστά τότε απλά λυτρωτικά στα δικά μου...
Αθηνά
06-05-2009 @ 13:49
Γράψε γιατρέ ένα φάρμακο να σβήνει τις εικόνες
και να κρατάει όσες χωρούν σε σάρκας οφθαλμούς
με αριθμούς κι ονόματα γέμισε του νου οθόνες
προβλήματα αδιάφορα , πτυχία, λογαριασμούς.

Αυτό είναι από ένα ποίημα μου... πολύ θα ήθελα να αναλώνομαι σε τέτοιες έννοιες αλλά το μυαλό είναι ένά τέρας και δεν δαμάζεται my friend....
Γιάννης Χρυσέλης
06-05-2009 @ 14:00
εσύ όμως κάνεις ποίηση,
οι άλλοι;
Αθηνά
06-05-2009 @ 14:10
Προτείνεις τη μοναξιά ή την αυταπάτη λοιπόν... πάντως και τα δύο είναι εξίσου επώδυνα ενόσω έχουμε τα λογικά μας φυσικά.. Καλά όσο για την αδιακρισία, εδώ με τα ποιήματα που έχω ανεβάσει έχω εκτεθεί ανεπανόρθωτα ,εκεί θα κολλήσουμε... χαχα τεσπα...
Αθηνά
06-05-2009 @ 14:13
Οι άλλοι ζουν ,απλά και όμορφα στιχοφίλε μου...
Γιάννης Χρυσέλης
06-05-2009 @ 14:19
μηδένα προ του τέλους μακάριζε
Αθηνά
06-05-2009 @ 14:35
σωστά, αλλά αν έχεις ζήσει μια γεμάτη ζωή , πόσο χάλια να σου φανεί ένας βασανιστικός θάνατος; ::2480.::
ΜΙΤΣΕΦ
06-05-2009 @ 15:02
ειπες αληθειες σ αυτο που εγραψες........εμενα μου αρεσε..
prince philip
06-05-2009 @ 15:42
παρα πολυ καλο ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο