| |
Γρια παθητικότητα μας δωσαν γκουβερναντα
Και οικο αποχαυνωσης στεγη για την γενια μας
Να μας κοιμιζει συνεχως διωχνωντας τα ονειρα μας
Και με συνηθειες φυλακες πάμε ως τα τριαντα
Κοπαδια μοιαζουμε αμνων με οδηγους τους λυκους
Που μας μαντρωνουνε σε πολεις σφαγιαστων
Με τις ψυχες να γινονται συλεκτες οδυρμων
Ανημποροι για απαντηση στου μελλοντος τους χτυπους
Με τσοντες, φονους, βιασμους θελουν να μας μορφωσουν
Μεταχειριζοντας καλα όλα τα ενστικτα μας
Την καταναλωση θεα καναν και γιατρειά μας
Κότι απομενει ανθρωπινο ευκολα το σκοτωνουν
Μα ξεχειλιζει τααδικο κοργης σπορα φυτρωνει
Κοι δρομοι ετοιμαζονται για αγωνες που θα 'ρθουνε
Ας κανουνε οι αρχοντες ταχα πως δεν ακουνε
Της επαναστασης φωτια στα μάτια μας φουντωνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
