| |
Στης αδιες ελπιδες περπαταω
Και ξερω πος ειναι αδικα
Μα πισο δεν γηρναω
Μηπως και ερθεις ξαφνηκα
Χαιδευω τη ψυχη μου
Με σκεψης πλασματηκες
Αυτο που θελω απο τη ζωη μου
Ειναι, μαζη σου, ληγες στηγμες
Να σε αγγαλιαζω με τον ερωτα μου
Να γηνεις κατι πραγματηκο
Παγηδευμενος στα φιλια μου
Θα νιωσεις κατι θεηκο
Με γιεματα ποτιρια
Αδιαζω τον καημο
Πεταω με δακρια τα λογια
Που δεν εχουν γυρηζμο
Με τι φωνη θα με ακουγες?
Πος θα ηθελες για να με δεις
Το ηδολο σου θελω εγω να γηνω
Πες μου πιο και ολα σου τα δεινω..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
