| |
| | ενα κυματακι στον κορμο μιας πορτοκαλενιας |  | | | κυματακι μου... | | |
Η μικρη πορτοκαλενια ξαπλωσε στην αμμο..
δεχτηκε το καλεσμα της θαλασσας
της καλυτερης της φιλης
με ενα δοκιμο κυματακι να χαιδευει τα ποδια της παιχνιδιαρικα..
το κυματακι ανεβαινε μεχρι τα γονατα της και σιγα σιγα της ξεγυμνωνε την καρδια..
Ηταν χαρουμενο αλλα δεν μιλουσε..
ηταν χαμογελαστο αλλα δεν ελεγε τιποτα..
ηθελε να μαθει τα παντα για εκεινη αλλα εκεινο κλεινοταν ερμητικα μεσα του..
Η μικρη πορτοκαλενια το χάιδεψε,προσπαθησε να το πλησιασει,το φιλησε,το μυρισε,το ενοιωσε και εκεινο εμενε διπλα της σιωπηλο εκτελώντας αυτο που το ειχε προσταξει η θαλασσα : να πηγαινοερχεται...
[align=center]Κυματακι,με αποφευγεις;δεν με αγαπας πια;[/align]
- ...
[align=center]Γιατι κυματακι δεν μιλας;μιλησε μου..[/align]
- ...
και τότε το κυματακι εγινε κυμα μεγαλο και τρανο και την επνιξε...της αφαιρεσε ολο το οξυγονο και την κατεβασε στον πυθμενα,εκει που τιποτα δεν μπορει να ακουστει...μονο τοτε θα μπορουσε να γυμνωσει την καρδια του...οταν δεν θα μπορουσε να το ακουσει...και τοτε της ειπε :
[align=center][U]
Τόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιουπου έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει,σιγά-σιγά: η μικρή Πορτοκαλένια!
Eτσι καθώς γλαυκόλαμψαν οι εφτά ουρανοί,έτσι καθώς αγγίξαν μια φωτιά τα κρύσταλλα,έτσι καθώς αστραψανε χελιδονοουρές,σάστησαν πάνω οι άγγελοι και κάτω οι κοπελιές,σάστησαν πάνω οι πελαργοί και κάτω τα παγόνια,κι όλα μαζί συνάχτηκάν κι όλα μαζί την είδαν,κι όλα μαζί τη φώναξαν: Πορτοκαλένια!Μεθάει το κλήμα κι ο σκορπιός, μεθάει ο κόσμος όλος,όμως της μέρας η κεντιά τον πόνο δεν αφήνει.Τη λέει ο νάνος ερωδιός μέσα στα σκουληκάκια,τη λέει ο χτύπος του νερού μες στις χρυσοστιγμές,τη λέει κ' η δρόσο στου καλού βοριά το απανωχείλι:
-Σήκω μικρή, μικρή, μικρή πορτοκαλένια!Oπως σε ξέρει το φιλί κανένας δεν σε ξέρει.Μήτε σε ξέρει ο γελαστός θεός,που με το χέρι του ανοιχτό στη φλογερή αντηλιάγυμνή σε δείχνει στους τριανταδυό ανέμους!
[/align][/U](Από τον Οδυσσέα Ελύτη)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή | | | |
|
nea xrysi
15-05-2009 @ 09:49 | Η μικρη πορτοκαλενια το χάιδεψε,προσπαθησε να το πλησιασει,το φιλησε,το μυρισε,το ενοιωσε και εκεινο εμενε διπλα της σιωπηλο εκτελώντας αυτο που το ειχε προσταξει η θαλασσα : να πηγαινοερχεται...
Πόσο τρυφερό και όμορφο!!
::hug.:: ::smile.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
