| |
[I][align=center]οταν σκιες χορευουνε και τραγουδανε
στων αναμνησεων τον απύθμενο βυθο
και ανηξερα το μυαλο ρωτανε
αν είναι αληθεια πως τα αισθηματα κρυφτηκανε εδώ
τοτε εκεινο απαντα πως στης λογικης την χαμενη τουτη χωρα
αισθηματα κι αγαπες ποτε τους δεν χωρεσαν
και πως όλα ομορφα θα ταν αν δεν ερχοτανε του ερωτα η ωρα
γιατι μυαλα χαθηκαν όταν από αγαπη αυτά πονεσαν
τοτε οι σκιες χαθηκαν στο αβυσσαλεο σκοτος
φοβηθηκανε μην εχουν των αισθηματων το επωδυνο το τελος
μα ξαφνου ακουστηκε ενας βαρυγδουπος και τρομαγμενος κροτος
ητανε η καρδια με μπηγμενο μες στα σπλαχνα της ένα μεγαλο βελος
σαν την ρωτησαν τρομαγμενα όλα τα πλασματα της σκεψεις
ταχα ηρεμα και διολου συνχισμενα τι ειχε συμβει
απαντησε με κοκκινες ερωτευμενες λεξεις
«οσο καλες μου ακρη και να ψαξετε, εχει πολλη βαθιά κρυφτει
Και τελικα ο πονος που με πικρανε οσο βαθιά κι ανειχε χαρακτει
Μ’ένα του βλέμμα ολος εφυγε και ηρθε ξαφνου η αυγη
Ξερεις τι λενε, ερωτας καινουργιος κλεινει ολες τις πληγες
Μικρες, μεγαλες, καινουργιες και παλιες
Ετσι όλα επουλώθηκαν σαν το βελος με αγγιξε ξανα
Μπορει από καποιον άλλο να περασα πολλα
Μα ομορφες νεραιδες μου τωρα… όλα καλα, ξεκιναμε ξανα»
Εκεινες απορησανε μα σε λιγο καταλαβαν τι ειχε λαβει χωρα
Σαν δακρυ δεν κυλα από τα ματια είναι του ερωτα η ωρα
Οσο μεγαλη και μοχθηρη κι αν ητανε η μπορα
Παει περασε,[B] λιακαδα παντου τωρα…[/B][/align][/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
