Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το γελιο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130460 Τραγούδια, 269383 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το γελιο
 ισως...
 
Δεν αντεχε αλλο αυτη την παρανοια....ειχε μεσα της το μικροβιο της σχιζοφρενειας...το ενοιωθε....γεννησε το παιδι που τοσο λαχταρουσε....ω,μα ποσο αγαπουσε την κορουλα της...ηταν ιδια εκεινη....ομως δεν αντεχε αλλο αυτη τη ζωη...
σιγα σιγα μερα με την μερα αρχιζε να τρελενεται.....


και επειτα απο πολλες ωρες αναζητησεων...την χωριζε μονο μια μικρη τοση δα κλοστουλα απο την απεναντη όχθη,την περασε και αυτη και τοτε αρχισε εκεινο το γελιο,το γελιο ενος παραφρωνα...ενος σχιζοφρενη...
κοιταξε την αγαπημενη της φιλη-αφου πρωτα περασε απ το δωματιο της κορουλας της,ισως τοτε ηταν και η μοναδικη στιγμη που μπορουσε να πει κανεις ό,τι ειχε δειξει εναν υγιη ψυχικο κοσμο,γιατι το μωρο της,ηταν το μονο που την γαληνευε...αλλα για λιγο,γιατι η αρρωστια παραμονευε-την ειδε να σκουπιζει τα πλακακια και την φωναξε με το χαϊδευτικό της απο ψηλα,απ την ταρατσα...

[I]Τζοσι γειαααα...κοιτα με[/I], της ειπες γελωντας-ναι με αυτο το γελιο,του τρελου..
Η Τζοσι την κοιταξε για λιγο σαστησμενη αλλα ειχε συνηθισει στα περιεργα παιχνιδια της φιλης της αν και ηταν η μονη που ειχε αντιληφθει το προβλημα.
Σύντομα την ειδε να γυρναει την πλατη της,να γελαει και να πεφτει στο εδαφος ακομη! γελωντας...μεχρι που το γελιο το σταματησε ενας υποκωφος θορυβος.

27 χρόνια αργοτερα η κορη της,αθελα της βρεθηκε παλι σε εκεινο τον πυργο οπου δεν ειχε ξαναδει ποτε της και ανεβηκε στην ταρατσα σαν κατι να την τραβουσε,αρχησε να γελαει δυνατα και η γρια γυναικα ενιωθε σαν κατι απ'το παρελθον να ξαναζουσε,ενω σκουπιζε τα πλακακια ειδε την κορη της καλυτερης της φιλης να φωναζει το ονομα της γελωντας να γυριζει την πλατη της εκτελωντας την βαρια κληρονομια.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή
 
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
16-05-2009 @ 11:21
Μη πέσεις... ::scare.::
ΜΙΤΣΕΦ
16-05-2009 @ 11:33
επεσε κι αυτη........η κληρονομια βλεπεις.....και η.........τρελα.....
eisai_enas_ap_mas
16-05-2009 @ 12:16
δεν θα πεσω,όσο ειμαι κ εγω υγιης... ::razz2.::
ναι κακο πραγμα να κληρονομεις αρρωστιες του μυαλου και της ψυχης..ειναι η χειροτερες...
mytilinia
16-05-2009 @ 14:00
καθηλωτικό,,,μα όχι ....μακάβριο το τέλος ::no.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο