Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Η Σπασμένη κούκλα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130789 Τραγούδια, 269464 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Σπασμένη κούκλα
 Τι να την κάνω την κουκλίτσα μου; να την επιδιορθώσω ή να την αφήσω έτσι;
 
Η ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΚΟΥΚΛΑ

Κάποτε σ' ένα παζάρι
μίας πόλης μαγικής
βρήκα μια μικρή κουκλίτσα
από 'κεινες της δραχμής

Είχε πρόσωπο φιλντίσι
και πλεξούδες τα μαλλιά της
είχε ρούχα βυσσινιά
κι από πάνω την ποδιά της

Μα δεν πρόσεξα μια μέρα
λίγο πριν γυρίσω πίσω
κι έσπασε το πρόσωπό της
κι όλο λέω θα το κολλήσω

Και περάσαν δέκα χρόνια
κι όπως στέκεται σπασμένη
για όλα εκείνα που δε 'γιναν
μοιάζει να μιλά η καημένη...

Γράφτηκε τον 10ο - 11ο του 2004


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΑΝ ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ
 
suaddo
20-05-2009 @ 01:46
Και περάσαν δέκα χρόνια
κι όπως στέκεται σπασμένη
για όλα εκείνα που δε 'γιναν
μοιάζει να μιλά η καημένη...
πολυ πολυ ομορφο ειρηνη...εγω θα σου λεγα να την επιδιορθωσεις για να σου θυμιζει αυτο που καποτε ηταν..
::up.:: ::yes.:: ::up.::
akolouthos
20-05-2009 @ 01:59
Γλυκύτατο,καλημέρα Ειρήνη ::yes.::
Ιχνηλάτης
20-05-2009 @ 02:02
Δεν τις χώνευα τις κούκλες.
Μικρός, τις έκλεβα απο την αδερφή μου και τις έβαζα σημάδι με την σφεντόνα!
Η αδερφή μου έκλαιγε και γώ γελούσα!
Την τελευταία κούκλα που τις κατεστρεψα, αρκετά μεγάλος πιά, την τουφέκισα με το δίκανο!
Η αδερφή μου απο τότε σχεδόν δεν μου ξαναμίλησε. Έσπασε ο αδερφικός δεσμός.
Τις κούκλες της ξέρω πως τις έχει ακόμη, μισοκαταστραμένες και ελεεινές.
Όπως τις κατάντησα εγώ. Αλλά δεν έκανε καμμιά προσπάθεια να τις ξαναφτιάξει!
Ίσως για να τις θυμίζει τον κακό μου εαυτό!
Άστην όπως είναι! Με σπασμένο το πρόσωπο.
Να σου λέει τα παραπονά της!
ΜΙΤΣΕΦ
20-05-2009 @ 03:35
ναι ειρηνη μου μη την φτιαξεις.....
χρηστος καραμανος
20-05-2009 @ 04:09
Και περάσαν δέκα χρόνια
κι όπως στέκεται σπασμένη
για όλα εκείνα που δε 'γιναν
μοιάζει να μιλά η καημένη...
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΛΑ ΠΕΤΙΤ!!! ::love.:: ::love.:: ::love.::
peiraiotissa
20-05-2009 @ 04:24
Κουκλίστικο και γλυκό,αλλά αφήνει μια γεύγη πικρή στο τέλος....για το ατελέσφωρο!!!!
Καλημέρα!!!!! ::kiss.:: ::kiss.::
kgnisios
20-05-2009 @ 04:39
Καλησπερα

Πολυ γλυκο και με νοημα ::wink.::
nea xrysi
20-05-2009 @ 06:13
Και περάσαν δέκα χρόνια
κι όπως στέκεται σπασμένη
για όλα εκείνα που δε 'γιναν
μοιάζει να μιλά η καημένη...

Όμορφο! ::smile.:: ::yes.:: ::smile.::
ΚΟΥΦΕΤΟΥΛΑ
20-05-2009 @ 06:52
πολύ γλυκό.
πάντα ότι χαλάει μας θυμίζει πράγματα που δεν έχουμε τελειώσει.
καλησπέρα Ειρήνη μου. ::hug.::
και θα' λεγα να τη φτιάξεις γιατί περιμένει.
BILLIWK
20-05-2009 @ 09:56
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: ΚΙ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΣΠΑΣΕΙ ΜΙΑ ΚΟΥΚΛΑ ΤΗΣ ΑΔΕΡΦΗΣ ΜΟΥ .ΤΗΣ ΠΗΡΑ ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΜΙΣΘΟ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΜΟΥ ΤΟ ΦΥΛΑΕΙ!ΕΙΡΗΝΗ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟ ΑΓΑΠΑΜΕ ΠΑΝΤΑ -ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΟ!ΦΙΛΙΑ
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
20-05-2009 @ 13:25
Και περάσαν δέκα χρόνια
κι όπως στέκεται σπασμένη
για όλα εκείνα που δε 'γιναν
μοιάζει να μιλά η καημένη...
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο