| |
Do not disturb!
Συνεχιζω... Αν ξαναγεννιομουνα
Θα ζουσα αντιστροφα?
Θα επιδιωκα τα ιδια, με τα ιδια μεσα...
Χωρις αλογο, χωρις δορυ...
Στα ποδια μου θα στεκομαι..
Με τα χερια μου θα παλευω...
Τα ματωμενα χερια μου...ματωμενα απο τα αγκαθια σου...
Κασμε, αληθεια..
Κοιμαμαι ή Ξαγρυπνω?
Νυσταζω ή Ξυπναω?
Αρχιζω ή Τελειωνω?
Ζω ή Πεθαινω?
Γλυκος πονος.. Αυτο ειναι!
Γλυκος πονος, μελι, κερηθρα απο μελισσι...
Ανοιξιατικος, μεγαλος σαν συννεφο..
Γλυκος πονος.. αγαλλιαση που ανοιγει
Την ψυχη μου και σκορπα το ξυδι της..
Παντου.. μη λογαριαζοντας τιποτα...
Ξυδι γλυκο.. ολο γλυκα!
Σα ματια.. σα δυο ζεστα, καστανα ματια..
Καρδια μου, καρδια μου..
Πώς μπορεις να γεμιζεις συνεχεια
Και παντα να’χεις χωρο?
Νυχτα ειν’αυτη ή μερα?
«ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ
ΛΑΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ»
Αχ.. ποσο πονεσα..ποσο ευχηθηκα να πεθανω..!!
«Κουραστηκα να’μαι ζωντανη»
Ειχα πονεσει..ειχα ζηλεψει..ειχα κλαψει...
Ειχα...Υπερσυντελικος..
Ιστορικος χρόνος...Χρονικες ιστοριες...
Ελαχιστως πιστευτες – Κι ομως!
Αυτα τα ματια, αυτα τα χερια..
ΕΙΝΑΙ τοσο ζεστα...
Και θα ειναι... θα ειναι σιγουρα...
Do not disturb…
Τωρα ΖΩ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
