| |
| | Κοκκινοντυμένη πόρνη |  | | |
Σκηνοθετώ και παίζω
στο έργο της ζωής που φοράει
κόκκινα ρούχα.Μοιάζει με πόρνη.
Δεν αγάπησε ποτέ κανέναν.
Πώς θ'αγαπήσει εμένα;
Στο άθλιο γραφειάκι της κατάρας
που με στοίχειωσε
αιμορραγώ ευαισθησίες και έμπνευση.
Δεν με ακούει κανένας,αλλά με λυπούντα όλοι.
Τι θα τους απαντούσα, με μάτια πυρετικά;
'Καταναλωθείτε στην μουσική σας
που δεν αιμορραγούσε ποτέ.'
Αν θα καταλάβουν,
ποσώς με νοιάζει.
Εγώ πονάω.Ψεύδη δεν λέω, φίλε μου.
Μα η καρδιά μου ψυχρός βράχος και η ζωή
η ζωή ωκεανός και εγώ τσακισμένο καράβι.
Το γράψαμε το παραμύθι μας,φίλε μου.
Δεν μας πιστεύουν όμως,
γιατί δεν φοράμε τα κόκκινα ρούχα της
πόρνης που ονομάζουν ζωή.
Μα εμείς το γράψαμε το παραμύθι μας,και ας μείναμε δύο
-οι αριθμοί δεν έχουν αξία-
Λυπήσου τώρα που μπορείς,
μετά θα σου ρημάξουν και την θλίψη.
22/5/09[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
xxix86
22-05-2009 @ 11:20 | ::yes.:: ::up.::
Πολύ ωραίο Εβίτα.. | | BILLIWK
22-05-2009 @ 13:07 | Εγώ πονάω.Ψεύδη δεν λέω, φίλε μου.
Μα η καρδιά μου ψυχρός βράχος και η ζωή
η ζωή ωκεανός και εγώ τσακισμένο καράβι.
Το γράψαμε το παραμύθι μας,φίλε Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΦΙΛΗ ΜΟΥ!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ! ::love.:: ::up.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
22-05-2009 @ 13:58 | ::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
