| |
Όταν πια είχε σβήσει το ρίγος,
δεν περίμενα άλλο πρωί
να ξυπνήσω με ίδιο ύφος αφού μια για πάντα είχε χαθεί.
Σαν τα μάτια μου αγγίξαν εσένα
δε θυμόμουν αν υπήρχε το χθες
ξέρω είναι αλήθεια,όχι ψέμα
είσαι ό,τι ζητούσα μα δε ξέρω τι θες.
Κι όλο ρίχνω το βλέμμα μου χαμηλά
κάνω πως δεν ακούω τι λες
μπορεί τα πράγματα να'ναι πιο απλά
γιατί ίσως και συ να με θες.
Όταν φεύγεις τα λόγια μένουν.
Τα δικά σου τα λόγια τα κρατάω σφιχτά.΄
Είναι οι σκέψεις ποτάμια που ρέουν
και η καρδιά μου το χάδι σου γυρεύει ξανά.
Πόσες νύχτες στου ονείρου το δρόμο περπατούσα ως την αυγή.
Πόσες νύχτες περάσαν με πόνο που της ξέχασα όταν ήρθες εσύ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
