| |
Με στριμωξαν πολλα και ειπα να την κανω
εξω απ'την Ελλαδα να δω και κατι αλλο
μα δεν αντεξα πατριδα μακρια σου
πανω σε σενα πιανομαι στα αλησμονητα φτερα σου
κοιτω τριγυρω μου παντου ξενα τοπια
μα ολα μοιαζουν σαν μια μεγαλη ουτοπια
αχ πατριδα μου γλυκεια,γατζωνομαι σε σενα
σαν τα ερημα πουλια μακρια απ'την φωλια τους βρε θλιμμενα
κι ομως τι ζητω εγω απο εσενανε να βρω τi
νοσταλγω μια φωλια που στην ουσια ηταν φυλακη
γι αυτο λοιπον αποψε σε απαρνιεμαι
εσενα κ το συστημα σου αληθεια σας βαριεμαι
προτιμω να ζω σαν ερημο πουλι
απ'τα σιδερα σου μακρια ηρθε η δικη μου η στιγμη
να ζησω λοιπον οπως θελω πια εγω
χωρις συστηματα και νομους τα ονειρα μου κυνηγω..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
