stixoi.info: φοβάμαι

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: φοβάμαι

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130728 Τραγούδια, 269449 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

φοβάμαι

ένας μονολογος με τον και για τον ευατο μου :/

Έκλεισα τα μάτια μου..
και αντικρυσα το σοβαρο σου πρόσωπο..
Φοβάμαι,σου ειπα,για τις μέρες που θα 'ρθουν..
Φοβάμαι να αντικρισω τον κόσμο χωρις εσενα διπλα μου..
Φοβάμαι,γιατι ξέρω πως δεν θα ειμαστε αιώνιοι..

Εσύ το μονο που έκανες είναι να γελάσεις μελαγχολικά...και να μου πεις..."Όλα καλά θα πάνε"..και ήταν μια φωνή που ακούστηκε στο μυαλό μου...αλλα πρόλαβε να τρομάξει κάθε κρυφό μου φόβο..
Μα τιποτα δεν πήγε καλα...τίποτα...που πηγανε τα όνειρα μας;Ξερω καλα..πώς..θα φυγεις και εσύ...να,τώρα,με εγκατέλειψες...
Νιώθω ό,τι το σώμα σου ενω εχει παραμείνει ίδιο...φιλοξενεί μια άλλη ψυχη...ξέρω καλα πως δεν ειναι η δικιά σου η ψυχούλα...γιατι σκλήρυνε έτσι;
Μόνο τα μάτια σου εκείνα τα εκφραστικα σου μάτια έχουν μείνει ίδια...με ένα βλέμμα λυπημένο...μελαγχολικό....που όταν με κοιτάνε-αυτές τις σπάνιες φορές-και μου λένε...πόσο πόνεσες,πόσο έκλαψες,πόσο θες να εκδικηθεις...εγώ όμως προχοράω και άλλο μέσα στο βλέμμα σου..βλέπω μια καρδια και έναν δράκο...ο δράκος να προσπαθει να τυλίξει στις φλόγες στου την καρδια αλλα εκείνη...εκείνη δεν καίγεται...μια εσωτερική δυναμη της δίνει κουράγιο...της λέει : " Ήρεμα....φωτιά ειναι...θα περάσει "

Ξέρεις,φοβάμαι την ηρεμία του προσώπου σου...μου θυμίζεις την θάλασσα μου...που προσπαθώ να αποφύγω...γιατί θέλει να με πάρει μαζί της...στν βυθό της...να μου αφαιρέσει καθε τι γήινο...και να με κάνει λέει "ευτιχισμένη" μά όχι...εγώ θέλω να ζήσω...δεν θελω ακόμα να παιθάνω...και εκείνη έρχεται και με τρομάζει...
Βγάλε αυτη την ανατριχιαστική ηρεμία απο πάνω σου...σε παρακαλώ..ΦΟΒΑΜΑΙ..


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή

sofianaxos 25-05-2009 @ 05:30	::up.:: ::up.:: ::up.::
sofianaxos 25-05-2009 @ 05:30	::up.:: ::up.:: ::up.::
Mικρουλι 25-05-2009 @ 05:44	"Βγάλε αυτη την ανατριχιαστική ηρεμία απο πάνω σου...σε παρακαλώ..ΦΟΒΑΜΑΙ" Πολύ ωραίο!! ::up.:: ::yes.:: ::up.::
ΜΙΤΣΕΦ 25-05-2009 @ 05:45	εγω ανατριχιασα ολοκληρος!!!!!!!
yiannistellidis 25-05-2009 @ 05:52	..............ta logia peritta............... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
prince philip 25-05-2009 @ 06:31	υπεροχο ::yes.:: ::theos.:: http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=97403
solanum 25-05-2009 @ 06:34	kalo!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα 25-05-2009 @ 06:36	::up.:: ::up.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 25-05-2009 @ 07:06	Ηλεκτρα να υποθεσω? Να εχεις περισσοτερους μονολογους μετον εαυτο σου και αν θελεις να μας τους καταθετεις γιατι τους χειριζεσαι πολυ ωραια και ο μονολογος δεν ειναι και ευκολο ειδος ::yes.::
panta smile 25-05-2009 @ 07:22	ta logia einai perita... paemorfo!
idroxoos 25-05-2009 @ 07:32	::yes.:: ::yes.:: ::up.::
H siwpi ths psixis 27-05-2009 @ 16:54	ρε παιδί μου πώς γίνεται κάθε μα κάθε φορά αυτό που γράφεις να είναι ένα αριστούργημα???Ειλικρινά το'χεις!!!Εχεις αυτοσυνειδησία !!!Ο μονόλογος με τον εαυτό μας χρειάζεται γερά κότσια!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο