stixoi.info: Αθάνατο νερό

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αθάνατο νερό

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130737 Τραγούδια, 269450 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αθάνατο νερό

25-5-2008

Τρεις οι τυφώνες, ξετυλίγανε τα έτη
για να χαθούν οι διδαχές μέσα στα πρέπει
λαοί αμύητοι στα άδυτα του νου
μήνυμα γύρευαν του άγνωστου θεού
σαν κρατηθήκαμε ζευγάρι απ’ το χέρι
χάθηκ’ ο πόνος μας στο πρώτο το αγέρι.

Στης γης τα σπλάχνα το αθάνατο νερό
αναγεννούσε κάθε αυγή τον ουρανό
πλάι μια μάνα του ονείρου οδηγός
μούσες που λούζονταν στου έρωτα το φως
μ’ αναζητούσανε στο χάδι του νοτιά
δε ξεμακραίνω απ’ την πηγή που ξεδιψά.

Ίσως να δώσω, ίσως πιω
ίσως να ξέρω, ίσως δεν πω
μα αν δεν το είπα θα το πω
πως ήπια αμίλητο νερό.

Σαν αποφεύγω τα σημάδια του βοριά
κοιμάται η γη μου σε ανίερη αγκαλιά
γέρνει και πέφτει το κεφάλι και γυρνώ
κλέβω την ώρα και σαν κλέφτης το ξεχνώ.
Πάνω στον ώμο της μητέρας μια ελπίδα
ήμουν αγέννητη και γύρευα πυξίδα
μα η γη στα σπλάχνα το κρατούσε το νερό
μέσα στην έρημο ασκήτεψα και ζω.

Μα πώς ξεχάστηκε η πρώτη μου η δίψα
κι ήρθε το όνειρο να διώξει κάθε ελπίδα
κι ήρθε ο εφιάλτης να ταράξει τη σιωπή
τρεις κεραυνοί στο πρώτο μου το βήμα
απ’ του θεού μου το θυμό μένος και κύμα
μα κρατηθήκαμε ζευγάρι απ’ το χέρι
κι ο πόνος χάθηκε στο πρώτο το αγέρι.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Εμπνευστείτε κι αφήστε τους άλλους να ανησυχούν.

Θεοδώρα Μονεμβασίτη 25-05-2009 @ 07:46	http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=75159
Θεοδώρα Μονεμβασίτη 25-05-2009 @ 07:58	Tα σχόλιά σας στο link καλύτερα :)
yiannistellidis 25-05-2009 @ 09:35	Μα πώς ξεχάστηκε η πρώτη μου η δίψα κι ήρθε το όνειρο να διώξει κάθε ελπίδα κι ήρθε ο εφιάλτης να ταράξει τη σιωπή τρεις κεραυνοί στο πρώτο μου το βήμα απ’ του θεού μου το θυμό μένος και κύμα μα κρατηθήκαμε ζευγάρι απ’ το χέρι κι ο πόνος χάθηκε στο πρώτο το αγέρι. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ηώς 25-05-2009 @ 09:43	::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
BILLIWK 25-05-2009 @ 12:31	Σαν αποφεύγω τα σημάδια του βοριά κοιμάται η γη μου σε ανίερη αγκαλιά γέρνει και πέφτει το κεφάλι και γυρνώ κλέβω την ώρα και σαν κλέφτης το ξεχνώ ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο