Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: ατιτλο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 ατιτλο
 

Ετσι εκαμα από μικρη
ετσι περπατω ακομη κοιτω
από καταγης με κοιτω
μουμεινε κουσουρι θα σκεφτονταν κανεις
για κεινον τι θα σκεφτονταν
τετοιες στιγμες μελετω τη μανα που παντα φροντιζε να θυμαμαι
να κρατω το αναστημα μου
εξω να τεινω το στηθος τη κοιλια να ρουφω να μη πετιεται ο πωπος
βαρβαρο δίδαγμα για παιδι μα δε μουκανε κανενα κακο
το κεφαλι κρατηθηκε σκυφτο κι η ραχη στη θεση της
φερνει το βημα στο υψος της σερνεται κι ισιωνει
με τους λιλιπουτειους ανταμα διαφανους
καταπατημενους συνταξιδιωτες μου

Καμμια φορα ξεχνιεμαι ορθωνω
θαμπωνομαι από την μαραμενη ομορφια της πλασης
που πεταει ατιθασα τα ακρωτηριασμενα μελη της
που συναντω τριγυρα μου βαθια περασμενα μεσα μου
οσο ν’ ανασαινομαι φευγαλεα ανασαινω
στις αναθυμιασεις τους η πνοη μου
οσο να αντιληφθω το απροσεχτο πατημα
οσο να μη λησμονησω
απερισπαστη ευθυς να σκυψω παλι

Το σιωπηλο μονοπατι γεμιζει πατημενα σαλιγκαρια
σκουπισμενα στο πλαι ως που τα αγκαλιαζει το χωμα
η φτηνη ασφαλτος καταπινει ακορεστα κουφαρια
αυτά δε τα σκεπα κανεις
τα χρεωνομαι και προχωρω
στις δυο ακρες αυτές πιανομαι
στο γελιο που παγωνει και θολωνει
πηγαινοερχομαι ως να λιωσει ως να καει
εκει ανηκεις διχαλωτη ψυχη πεταλουδα μαυρη
στη μοναξια στις πεταμενες θυμησες απεραντες
ενα μειδιαμα τους από φεγγισμα γλυκοπικρο
να θηρευεις λειψη
στο μηδαμινο ν’ αποσωσεις




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

καποιοι γεννιουνται για να μην πεθανουν ποτε. κι παρεα μεγαλωνει. δεν ξερω που,αλλα σιγουρα μεσα μας
 
agrafos
29-05-2009 @ 11:00
αι στο καλο σου μωρε...
...αι στο καλο σου
artista_k
29-05-2009 @ 11:29
Αχ πλιζ.... βάλε κι ένα τίτλο να με αποκάμεις!!! Να είσαι καλά! ::kiss.::
karpox
29-05-2009 @ 11:35
θα καταντησω γραφικη ....στα @@ μου!
δεν εχω καλυτεροτερο σου.....!!!!!!

απο σενα για σενα...
μεσω εμου του ιδιου ....

http://www.youtube.com/watch?v=38Z3e2q5o9s&feature=channel_page
karpox
29-05-2009 @ 11:44
εκει ανηκεις διχαλωτη ψυχη πεταλουδα μαυρη
στη μοναξια στις πεταμενες θυμησες απεραντες
ενα μειδιαμα τους από φεγγισμα γλυκοπικρο
να θηρευεις λειψη
στο μηδαμινο ν’ αποσωσεις

::4348.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-05-2009 @ 11:45
Καλως τηνε.....κι ας αργησε !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::hug.::
dimvel
29-05-2009 @ 11:51
!!!
Γιάννης Χρυσέλης
29-05-2009 @ 12:26

απερισπαστη ευθυς να σκυψω παλι
Xωρολάτρης
29-05-2009 @ 14:02
Οι δυο πρώτες στροφές σου μοναδικές..Η τρίτη θα έλεγα περίπου αναμενόμενη με βάση αυτά που περιέγραψες στις δυό θαυμάσιες που σου πα..Θα περίμενα την έκπληξη και την έλλειψη κουφαριών που γοητεύουν προσωρινά ...
Το ανάστημα πρέπει να προχωρήσει..
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
29-05-2009 @ 14:12
http://www.youtube.com/watch?v=kogTr-rPapY
azoritis
29-05-2009 @ 14:56
έρχεσαι.....και ...μας στέλνεις πάντα .....σε υπέροχους δρόμους...
μας...........
::up.:: ::hug.:: ::smile.::
Αστρογιογγι
30-05-2009 @ 00:21
μια σπανια φωτογραφια του ελληνα φωτογραφου agrino...
http://i69.photobucket.com/albums/i74/Astrojoggi/agrino.jpg
adespotoi
30-05-2009 @ 02:02
για πασαρέλα γινήκαμε που λες!!!!!!!! ::rock.::
Ηypocrisy
30-05-2009 @ 02:24
απο παντα σχεδον Παντελη μου .. με το ατυπο εκλειπων μονιμως προβλεψιμοι
ΑΝΤΗΣ
30-05-2009 @ 08:48
φοβερο
χρηστος καραμανος
30-05-2009 @ 10:32
εκει ανηκεις διχαλωτη ψυχη πεταλουδα μαυρη
στη μοναξια στις πεταμενες θυμησες απεραντες
ενα μειδιαμα τους από φεγγισμα γλυκοπικρο
να θηρευεις λειψη
στο μηδαμινο ν’ αποσωσεις

μου αρεσεις γιουλη!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
adespotoi
30-05-2009 @ 11:30
χαίρομε που σε φτιάχνω, τα στιχάκια μου τα πιο πετυχημένα κατά παράξενο τρόπο, είναι τα ευδιάθετα, ίσως γιατί δίνω μεγάλο αγώνα, να είμαι με τα καλά μου. ::hug.:: ::rol.:: ::rock.::
Ναταλία...
31-05-2009 @ 06:56
Καμμια φορα ξεχνιεμαι ορθωνω
θαμπωνομαι από την μαραμενη ομορφια της πλασης
που πεταει ατιθασα τα ακρωτηριασμενα μελη της
που συναντω τριγυρα μου βαθια περασμενα μεσα μου
οσο ν’ ανασαινομαι φευγαλεα ανασαινω
στις αναθυμιασεις τους η πνοη μου
οσο να αντιληφθω το απροσεχτο πατημα
οσο να μη λησμονησω
απερισπαστη ευθυς να σκυψω παλι

Τί έςγραψες τώρα πω πω ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο