stixoi.info: Αστέρι και φεγγάρι μου ασημί

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131210 Τραγούδια, 269570 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Αστέρι και φεγγάρι μου ασημί

Λίγο δύσκολο να το εξηγήσω...

Αστέρι και φεγγάρι μου ασημί
και γιασεμί της φτωχικής αυλής μου,
στο 'πα
Μ'άραγε μ'άκουσες ποτέ;
Πάντα οι άνθρωποι πονάν κι ας αγαπούν
-Κάνουνε στάχτη την καρδιά
και την αγάπη όπλα

Φωτιά μου με τα μάτια τα χρυσά
Και πρώτη της αυγής δροσοσταλίδα
-είδα
Μα εσύ δεν κοίταξες ποτέ!
Να δεις ανθρώπους που γελάνε κι ας πονούν
Κι άλλους, σελίδα να γυρνούν
Κι ας χάσαν κάθε ελπίδα

Τώρα αστέρι μου, φεγγάρι, γιασεμί
Τρελλή φωτιά, σταγόνα απ'τις βροχές μου
Πες μου
Γιατί δεν μ'άκουσες ποτέ;
Θα 'σουνα μάλλον ένας άνθρωπος κι εσύ,
μα χάθηκες! Ζωή μισή
νερό απ'τις πληγές μου...


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

If I gave you the truth, would it keep you alive?

isidora 02-06-2009 @ 14:18	Γιατί δεν μ'άκουσες ποτέ; Θα 'σουνα μάλλον ένας άνθρωπος κι εσύ, μα χάθηκες! Ζωή μισή νερό απ'τις πληγές μου... Η απόλυτη μοναξιά μου φαίνεται ή κάνω λάθος;
martin luther 02-06-2009 @ 23:43	::theos.::
Angela_MP 03-06-2009 @ 02:27	Μοναξιά...Απόλυτη ναι...Αλλά και ποιός την αποφεύγει; Όλοι προχωράμε κάποια στιγμή..τελικά αυτό που μετράει είναι το τι αφήνουμε πίσω μας. (Ποιητικές ασυναρτησίες εν προκειμένω ::razz2.:: )

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο