Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131459 Τραγούδια, 269607 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το ραγισμένο τριαντάφυλλο
 ...
 
[color=red][B] ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ[/B][/color]

[B][color=purple]Η μικρή Μαρλίν βάδιζε μόνη σε έναν έρημο ηλιόλουστο δρόμο μια ανοιξιάτικη ημέρα του Μαϊου. Όταν έφτασε στην εργασία της ένιωθε μελαγχολικά και λυπημένα. Ένα χαριτωμένο κοριτσάκι την πλησίασε απλά και με το μικρό της το χεράκι, της πρόσφερε ένα μπουκέτο από πολύχρωμα τριαντάφυλλα. Πόσο εκείνη τα αγαπούσε! Αγκάλιασε στοργικά το καλόκαρδο αγγελούδι που της δώρισε έναν ευωδιαστό θησαυρό και η Μαρλίν τοποθέτησε τα άνθη σε γυάλινο βάζο με γάργαρο νερό, θυμίζοντάς της τα γυάλινα και εύθραυστα όνειρά της. Ένα δάκρυ κύλισε από τα αμυγδαλωτά της μάτια και αμέσως το έκρυψε με το απαλό της χέρι. Δεν άνοιγε εύκολα την καρδιά της στους άλλους, παρά μόνο όταν το ένιωθε.Εκείνη δεν είχε ποτέ της δικό της κήπο παρά μόνο έναν κήπο στη ματωμένη της καρδιά. Ο κήπος της καταστράφηκε από το πέρασμα ενός εκδικητικού τυφώνα που τον σάρωσε και τον κατέστρεψε μία βροχερή μέρα. Ο αγέρας την έριξε από την κούνια που καθόταν και την έριξε σε θάμνους αγκαθωτούς που μάτωσαν το φόρεμά της. Έμεινε ώρες πεσμένη και αβοήθητη ματώνοντας τα ροζ της χείλη.
Ο αέρας με μίσος ανακάτευε τα κυματιστά της μαλλιά και φοβέριζε το γλυκό της προσωπάκι. Το άρωμα των τριαντάφυλλων όμως, της έδινε γαλήνη και αισιοδοξία, ήταν σαν φίλοι της αφού από παιδί ήταν μοναχική ζώντας με την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.
¨Οταν οι φίλοι της μαραίνονταν και μαύριζαν χάνοντας το χρώμα, το άρωμα και την πνοή τους, η Μαρλίν με λύπη τους πετούσε στο καλάθι και εκμυστηρευόταν στον εαυτό της ότι ακόμα μία προσδοκία και εκπλήρωση των μακρινών της ονείρων έσβησε και χάθηκε στην άβυσσο όπως τα πρόσκαιρα λουλούδια.
Γυρίζοντας το απόγευμα στο μικρό της σπίτι, μία μοτοσυκλέτα πέρασε με φόρα και ράγισε με τις βαριές της ρόδες ένα κόκκινο τριαντάφυλλο που έπεσε από τα χέρια ενός μικρού ανέμελου παιδιού. Τα πέταλά του συνθλίστηκαν και έβαψαν κόκκινη την άσφαλτο. Πόσο λυπήθηκε η Μαρλίν αντικρύζοντας την θλιβερή εικόνα στην κουρασμένη της ψυχή! Ένιωθε ότι έγινε ένα με το ραγισμένο εκείνο τριαντάφυλλο και ράγισε εκείνη για άλλη μια φορά...[/color][/B]
[color=fuchsia][B]


Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.

Ελευθερία 24 ετών[/B][/color]





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ματωμένη πριγκίπισσα
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Σμαραγδα 2,17
05-06-2009 @ 06:17
μην σταματάς να κάνεις όνειρα επηδη κάποια απο αυτά είχαν την τυχη να γκρεμισουν...
και μην φοβασαι τον θανατο γιατί? και τα λουλουδια ξερουν οτι θα μαραθούν ... κι όμως ανθιζουν....

μα προπάντων μην σταματας να γραφεις αυτα που βλέπεις και οχι αυτά που φαίνονται!!! ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
05-06-2009 @ 13:15
Δεν άνοιγε εύκολα την καρδιά της στους άλλους, παρά μόνο όταν το ένιωθε.Εκείνη δεν είχε ποτέ της δικό της κήπο παρά μόνο έναν κήπο στη ματωμένη της καρδιά. ::yes.:: να εισαι καλα............
TAS
06-06-2009 @ 02:49
Μέσα απ’ τα δικά σου μάτια . .

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο