stixoi.info: Οι Μαύρες Φράουλες

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι Μαύρες Φράουλες

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130585 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Οι Μαύρες Φράουλες

....αυτά κάνουν οι εφιάλτες!

[align=center]
Αιωρούμουν επί ώρες μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Μεταξύ σκότους και φωτός.
Εγώ, απλός ταξιδευτής σε μέρη αφιλόξενα.
Σε μέρη που δεν καταδέχονταν ούτε ένα τόσο δα μειδίαμα,
που όμως διψούσαν να με δουν να γελάω από πόνο.
Φόβο.
Αμηχανία.

Δίπλα σε μένα, ταξίδευε και λίγη σκόνη.
Χαλασμένη από την καθαρότητα του κακού.
Γιατί μόνο μέσα από τη διαφάνεια
μπόρεσα να δω αμιγώς το Σκοτάδι.
Η ακαταστασία κρύβει δυο όψεις.

Είχα λοιπόν παρέα στο ανεπιθύμητο ταξίδι
του υποσυνείδητου, μερικούς κόκκους
που βρίσκονται σε κάθε γωνιά, σε κάθε καταχωνιασμένο ράφι,
κάθε φαύλο μυαλό και σε κάθε αποσυντιθέμενη ψυχή.

Πορευόμουν χωρίς πυξίδα.
Είδα στο δρόμο μου κάποιους αρλεκίνους
να παίζουν με την ψυχοσύνθεσή μου.
Κάποιον μαυροντυμένο ευπαρουσίαστο
με βλέμμα άτεγκτο. Γλοιώδες.
Για διάβολος περνιόταν.

Μια ατμόσφαιρα αποπνικτική με παρέλυσε.
Σερνόμουν από δω και από κει
σαν ξεραμένο πλατανόφυλλο. Ξεκομμένο.
Πεθαμένο. Σε διαφορετικές σκηνές. Χρώματα και αισθήσεις.

Με καθήλωσε μια μαύρη φιγούρα ενός μικρού κοριτσιού.
Στο πάτωμα. Ζωντανή μορφή, μα καρβουνιασμένη.
Και ένα καλάθι με φράουλες. Μαύρες φράουλες.
Γυαλιστερές κατάμαυρες φράουλες.
Άγευστες. Έβαφαν μελανά τα χείλη.
Τη γλώσσα. Τα εσώψυχα.
Μια λιποθυμία. Ένα παράθυρο από ουρανοξύστη.

Μπερδεμένα. Κουβαριασμένα.
Ένας μίτος μιας Αριάδνης που
δεν είχε άκρη.
Μια Αριάδνη σαστισμένη
κι ένας Μινώταυρος ν’ ακονίζει τα κέρατά του.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 2


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φαντασίας,Αναμνήσεις & Βιώματα Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Αγγελίνα 07-06-2009 @ 07:42	Είδα στο δρόμο μου κάποιους αρλεκίνους να παίζουν με την ψυχοσύνθεσή μου. Κάθε μέρα δεν τους βλέπουμε; Δεν τους αφήνουμε να παίξουν με τις λεπτές γραμμές του είναι μας; Πολύ ωραία φράση, ήθελα καιρό να το πω αυτό (:
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ 07-06-2009 @ 07:48	Παραξενο ονειρο νυχτερινου ταξιδευτη ντυμενο με γυαλιστερη μαυρη ποιηση απο εσενα ::theos.::
akolouthos 07-06-2009 @ 08:21	::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: kai akoma theos theos
Ηypocrisy 07-06-2009 @ 08:27	η ακρη βρισκεται στο κοκκο που οπως ειπες ειναι μεσα σου , παντου στο καθετι .. καλησπερα γλυκια μου ::kiss.::
Christa E. 07-06-2009 @ 09:23	Με καθήλωσε μια μαύρη φιγούρα ενός μικρού κοριτσιού. Στο πάτωμα. Ζωντανή μορφή, μα καρβουνιασμένη. Και ένα καλάθι με φράουλες. Μαύρες φράουλες. Γυαλιστερές κατάμαυρες φράουλες. Άγευστες. Έβαφαν μελανά τα χείλη. Τη γλώσσα. Τα εσώψυχα. Μια λιποθυμία. Ένα παράθυρο από ουρανοξύστη Τι σου κρύβει αυτό το υποσυνείδητο βρε παιδί μου... Πολύ ωραίο Ελένη!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: Την καλησπέρα μου!!! ::smile.::
poetryf 07-06-2009 @ 09:23	Το καλύτερο αντίδοτο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι μια αγκαλιά από τον άνθρωπο σου ή μια στιγμή αληθινής προσευχής... Κι ας είσαι σαστισμένη Αριάδνη ::wink.:: Το μίτο σου τον ξετυλίγεις μια χαρά!
Helene52 07-06-2009 @ 09:35	::up.:: ::yes.:: ::up.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ 07-06-2009 @ 12:57	Δίπλα σε μένα, ταξίδευε και λίγη σκόνη. Χαλασμένη από την καθαρότητα του κακού. Γιατί μόνο μέσα από τη διαφάνεια μπόρεσα να δω αμιγώς το Σκοτάδι. Η ακαταστασία κρύβει δυο όψεις. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
karpox 07-06-2009 @ 14:22	αφου βλεπεις αμιγως το σκοταδι.. τι το συζηταμε;;; και στον κοκκο...τον φαινομενικα ασημαντο!με Τσαμουλα αχ! η ακαταστασια δεν ξερω ακομα ......πως παλευεται;; ::love.:: ::kiss.::
χωρικός 07-06-2009 @ 14:37	:: yes.:: ::yes.:: ::yes.:: από εδώ και στο εξής, όνειρα γλυκά! τα μέρη σου έχουν ροδάκινα όχι φράουλες!
Celestia 07-06-2009 @ 16:41	Καταπληκτικο!!!!!!!!! Με καθηλωσε! ::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
agrafos 07-06-2009 @ 22:20	to kalytero antidoto σε τετοιες περιπτωσεις ειναι να τις ζησεις χωρις φοβο..και παθος μην διακοπτεις την ροη τους ειναι η...ροη σου καπου θα σε βγαλει
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α 08-06-2009 @ 07:37	ΥΠΕΡΟΧΟ ολόκληρο!!! ::yes.:: Δεν ξέρω γιατί μου κόλλησε αυτό: "Δίπλα σε μένα, ταξίδευε και λίγη σκόνη. Χαλασμένη από την καθαρότητα του κακού" ::hug.::
artista_k 09-06-2009 @ 07:15	Tα ...κέρατά μου μέσα.... πάλι σε διάβασα κι ας είπα να μην το ξανακάνω όταν ανακατεύεις χρώματα.... Κινδυνεύω να βαφτώ!!! ::kiss.:: ::love.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο