Ψαλίδι χρυσό με το οποίο κόβω
τις λέξεις και τις κολλάω σε στιχούς.
Πόσο λυπάμαι όταν οι στίχοι είναι
ανάξιοι των λέξεων.
Μετά σκίζω το φύλλο και αναρωτιέμαι
ποιος έφτεγε Εγώ,το ψαλίδι ή μήπως
το φύλλο;
Τα λογια σου λιγα μα οι σκεψεις που μου γεννουν πολλες! Και αυτο το θεωρω επιτυχια! Παντα και εγω αυτην την απορια ειχα που εκφραζεις.. Καποτε ελπιζω να μαθουμε...
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
