Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Πήλινες ώρες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130585 Τραγούδια, 269415 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Πήλινες ώρες
 
Συναντηθήκαμε σ’αυτό ακριβώς το σημείο
όπου η νύχτα έκοβε βόλτες προς το χάραμα.
Τρεις, τρεις και μισή ίσως
μπορεί και τέσσερις. Δεν ξέρω.
Δεν έκανα να κοιτάξω ούτε μια φορά το ρολόϊ μου
Κι ας το είχα όλες τις άλλες μου φορές εμμονή
Δεν με ένοιαζε η ώρα.
Προτίμησα να χαθώ στη φρενήρη απειρία των ματιών σου
φως μαζί σε πηλό σκοτεινιάς
για να πλάσω επιτέλους ένα όνειρο με τα δικά μου χέρια
στις δικές μου θεμιτές διαστάσεις
Βρήκα το χώμα στο σώμα σου. Μου έλειπε μόνο το νερό.
Τα μάτια μου προσφέρθηκαν. Όπως πάντα.
Όπως ποτέ. Έσταξαν δάκρυα χαράς.
Ξεκίνησα να σμιλεύω το πρόσωπο.
Δεν ήξερα αν ήμουνα εγώ ή εσύ
Ακόμα κι ο καθρέφτης της νύχτας
πιότερο με μπέρδευε παρά με διαφώτιζε.
Ώρα τρεις. Ίσως και τέσσερις.
Κολλημένοι στο περβάζι μιας αγάπης
σου χάραξα γραμμές να βρω υπόσταση.
Στα δάχτυλα σου πηγαινοερχόντουσαν
δέκα μικροί λεπτοδείχτες, ατιθάσευτοι.
Τους έσπασα με μιαν ελπίδα αχρονίας αδιαπραγμάτευτη.
Ο Έρωτας ποτέ δεν διαπραγματεύεται.
Άναψα που λες το καμινέτο του ήλιου
ώρα μεσάνυχτα, γύρω στις τρεις.
Μπορεί και τέσσερις.
Ίσως και να σ’αγάπησα αν το είδες....



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 27
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Tikalouba
13-06-2009 @ 16:44
Στα δάχτυλα σου πηγαινοερχόντουσαν
δέκα μικροί λεπτοδείχτες.
Τους έσπασα με μιαν ελπίδα αχρονίας αδιαπραγμάτευτη.
Ο Έρωτας πότε δεν διαπραγματεύεται.
Άναψα που λες το καμινέτο του ήλιου
ώρα μεσάνυχτα, γύρω στις τρεις.
Μπορεί και τέσσερις.
Ίσως και να σ’αγάπησα αν το είδες....


Καταπληκτικό όλο Αθανασία! Έχει μια ομορφιά προσωπική... ::yes.::::rol.::::yes.::
karpox
13-06-2009 @ 17:16
Ο Έρωτας ποτέ δεν διαπραγματεύεται. ::mad.::

Ίσως.........

::love.::
TarTears
13-06-2009 @ 17:45
::oh.:: ..
teleio...

Κολλημένοι στο περβάζι μιας αγάπης
σου χάραξα γραμμές να βρω υπόσταση.

pragmatika panemorfo..
LADY KALAS
13-06-2009 @ 18:36
Αθανασία μου...είσαι υπέροχη πραγματικά!! ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
13-06-2009 @ 21:36
Καλημερα Νασια.
Μου αρεσει πολυ οταν εισαι εσυ αλλα......δεν εισαι
petrwnas
13-06-2009 @ 23:11
Αθανασια εισαι υπεροχη!!!!!!!μπραβο γειτονακι!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
yiannistellidis
14-06-2009 @ 00:00
Ο Έρωτας ποτέ δεν διαπραγματεύεται
Ίσως και να σ’αγάπησα αν το είδες....



::1255.::::1255.::::1255.::::1255.::::1255.::::1255.::::1255.::::1255.::
Μπάμπης
14-06-2009 @ 00:59
άριστα και στη γλυπτική ::wink.:: ::yes.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
14-06-2009 @ 01:10
Δεν ήξερα αν ήμουνα εγώ ή εσύ ::yes.:: ::wink.::
Brand Pitt
14-06-2009 @ 01:59
::theos.:: ::theos.::
xxix86
14-06-2009 @ 02:05
"Τους έσπασα με μιαν ελπίδα αχρονίας αδιαπραγμάτευτη."

Αθανασία,δεν έχω λόγια.Είσαι απίστευτη...
::theos.::
dimvel
14-06-2009 @ 02:47
Μια στάμνα χρόνου ,σπασμένη στον έρωτα... Μπράβο Αθανασία!
Συλλογος Ερωτεωμενων και φιλων
14-06-2009 @ 03:42
καταπληκτικη
rock sugar
14-06-2009 @ 04:34
το χρειαζόμουν αυτό!
απλοχεριά αγάπης και ελπίδας δίνεις
ψυχή μου!
::hug.:: ::hug.:: ::love.::
Celestia
14-06-2009 @ 05:26
::cry.::
Απο την αρχη μεχρι το τελος δακρυσα..
Τι λογος! Τι εκφραση! Τι συνειρμος σκεψης!
Μονο εσυ μπορεις να γραφεις ετσι!

Σε λατρευω!!!
::love.:: ::kiss.::
χάρης ο κύπριος
14-06-2009 @ 07:47
Ο Έρωτας ποτέ δεν διαπραγματεύεται.
::love.::
idroxoos
14-06-2009 @ 10:15
::yes.:: ::yes.:: ::hug.::
solminoraki
14-06-2009 @ 11:08
::1255.::::1326.::
Ιππαρχος
14-06-2009 @ 12:08
Υπέροχη και στην ελεύθερη ποίηση!
elpidakwstopoulou
14-06-2009 @ 12:26
για να πλάσω επιτέλους ένα όνειρο με τα δικά μου χέρια
στις δικές μου θεμιτές διαστάσεις
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: πλαθεις τα παντα ...πανεμορφα
αγγελικα χερια...!!
heardline
14-06-2009 @ 12:51
Ο Έρωτας ποτέ δεν διαπραγματεύεται.

Έτσι είναι, διότι αφήνεται στο αυθόρμητο, στο ασυμβίβαστο, σωστή και εδώ, σε όλα σου τα δημιουργήματα, μία μικρά με μεγάλες σκέψεις !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
TAS
14-06-2009 @ 13:10
Ακόμα κι ο καθρέφτης της νύχτας
πιότερο με μπέρδευε παρά με διαφώτιζε.

ξεχειλίζει αίσθηση . .
Κακτίνα
14-06-2009 @ 23:46
Ώρα τρεις. Ίσως και τέσσερις....
Συναντηθήκαμε σ’αυτό ακριβώς το σημείο...
μου άρεσε πολύ
Ιχνηλάτης
15-06-2009 @ 01:31
Αναμονή στην ομίχλη του έρωτα!
Και μάχη.
Για το αληθινό ή το ψεύτικο.
Το φανταστικό ή το πραγματικό!
Μόνο ο έρωτας και η προσμονή ήταν σίγουρα εκεί.
Και εσύ "δεν ήξερες άν ήσουν έγώ ή εσύ".
nea xrysi
15-06-2009 @ 11:56
Ώρα τρεις. Ίσως και τέσσερις.
Κολλημένοι στο περβάζι μιας αγάπης
σου χάραξα γραμμές να βρω υπόσταση.
Στα δάχτυλα σου πηγαινοερχόντουσαν
δέκα μικροί λεπτοδείχτες, ατιθάσευτοι.

Δεν έχω λόγια!!! ΤΕΛΕΙΟ!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::yes.::
tarifula
15-06-2009 @ 16:55
ωρα τρεις....και χαθηκα...
ωρα τρεις...και δε ξερω...τι να σχολιασω.....
Christa E.
30-06-2009 @ 05:16
Προτίμησα να χαθώ στη φρενήρη απειρία των ματιών σου
φως μαζί σε πηλό σκοτεινιάς
για να πλάσω επιτέλους ένα όνειρο με τα δικά μου χέρια
στις δικές μου θεμιτές διαστάσεις
Ο Έρωτας ποτέ δεν διαπραγματεύεται.
Άναψα που λες το καμινέτο του ήλιου
ώρα μεσάνυχτα, γύρω στις τρεις.
Μπορεί και τέσσερις.
Ίσως και να σ’αγάπησα αν το είδες....
Δεν έχω λόγια!!! Υπέροχο Αθανασία!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο